Thanksgiving

Wat is er aan de hand, Philip upload nooit op zaterdag. Wat is er aan de hand? Nou er zijn 2 redenen voor het feit dat ik nu upload. De eerste reden is het feit dat ik dit een beter moment vindt om te schrijven, omdat dat het dan een gemakkelijkere verhaallijn in de blogs zit. Ja wellicht moet je deze zin 8 maal lezen om het te begrijpen. Ik wist ook niet helemaal hoe ik dit goed ging verwoorden. Ik hoop dat jullie het begrijpen. En de tweede reden is, ik heb nu 8 uur lang de tijd in de bus dus nu heb ik even wat te doen.

Terug in Fort wayne op zaterdag avond duik ik mijn bed in en de volgende dag wordt mijn nieuwe laptop gebracht door Nathan en Kodai nadat Tobi hem even had opgehaald bij mijn huis, omdat ik er niet was. De bezorgers leggen je producten namelijk gewoon voor je deur. Normaal niet heel erg, maar met een nieuwe laptop toch niet heel fijn. Dus hartelijk dank aan deze gasten. Op maandag is het gewoon weer een normale dag of naja bij normaal. De dag begint met werk, daarna gymmen en geen training. In de avond heb ik school en moet ik mijn eerste engelse presentatie geven. Ik zou niet zeggen dat het vloeiend ging maar goed ik haal alle punten dus ik klaag niet. Op dinsdag begint mijn dag ook weer met werk, gymmen en nu wel trainen. In de avond heb ik weer school en weer een presentatie. Weer niet helemaal vloeiend maar volgens mij gewoon voldoende ( moet cijfer hiervan nog krijgen ). Op woensdag trainen we in de ochtend, omdat het Thanksgiving vakantie is. Alles is dicht dus het wordt trainen in de ochtend, thuis lunchen, gymmen en dan voor het eerst zowat zelf koken. We hadden boodschappen van de coach gekregen, omdat een grote groep normaal in de kantine eet, maar deze dus gesloten was. We worden goed verzorgd. Op donderdag trainen we ook in de ochtend alleen is de gym helaas dicht. In de avond gaan we wel met ze alle voor Thanksgiving bij Golden Coral eten. Een soort groot lopend buffet, lekker Amerikaans. Op vrijdag weer in de ochtend trainen en verder eigenlijk helemaal niks. Wel weer zelf koken en in de avond mijn tas inpakken voor ik weet niet hoelang. We vertrekken namelijk de volgende morgen naar Wichita ( Kansas) om nationals te spelen. Dit is het laatste eindtoernooi voor de 16 beste teams van het land. Verlies je ga je naar huis. Kansas in 12 uur rijden, maar gelukkig splitten we het in 9 uur en 3 uur. Vandaag is dus de 9 uur dag en dat betekend dus tijd om mijn blog te schrijven. De volgende blog is dus totaal niet te voorspellen. Het zou kunnen zijn dat ik alleen maar het hotel leven ga beschrijven, of dat ik na 4 dagen alweer in de bus zit. Een onzekere tijd dus, maar wel echt een hele vette ervaring om mee te maken.